Θα ήθελα να θίξω ένα φλέγον ζήτημα που μας απασχολεί πολύ το τελευταίο διάστημα μετά τις πρόσφατες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Αναφέρομαι στην ειρήνη και στον πόλεμο, που εναλλάσσονται πάνω στον πλανήτη μας σε διάφορους τόπους από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας.
Για να επιτευχθεί, όμως, η παγκόσμια ειρήνη θα πρέπει να θυμηθούμε την αξία και τα οφέλη της σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Οι άνθρωποι θα ευημερούν και θα μπορούν να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες της καθημερινής ζωής με υπομονή και επιμονή. Ο γονιός δε θα ανησυχεί για την ασφάλεια του στρατολογημένου γιου του στον πόλεμο, δε θα μένει ξύπνιος κάθε νύχτα, τρομαγμένος με τη σκέψη ότι το παιδί του μπορεί να μην ξαναγυρίσει στο σπίτι.
Αντίθετα, ο πόλεμος ακρωτηριάζει την οικονομία ενός κράτους. Έχετε σκεφτεί ποτέ πόσο δαπανηρή είναι η προετοιμασία ενός πολέμου; Εξίσου δραματική είναι η κατάσταση μεταπολεμικά. Η οικονομική κρίση οδηγεί το κράτος σε ραγδαίο πληθωρισμό, όπως στην περίπτωση της Αμερικής, που η Μεγάλη Ύφεση έπληξε τη χώρα σοβαρά μετά τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου.
Γι΄ αυτό είναι επιτακτική ανάγκη να εδραιωθεί η ειρήνη ανάμεσα στα κράτη, αφού πρώτα εξαλείψουμε τις κοινωνικές ανισότητες, τους διαχωρισμούς και τις διακρίσεις. Μόνο με την καλλιέργεια της ανθρωπιστικής παιδείας θα δημιουργήσουμε υπεύθυνους και αφυπνισμένους πολίτες, έτοιμους να διεκδικήσουν με κάθε μέσο το ύψιστο αγαθό της ειρήνης. Με όπλο τον διάλογο και τη διπλωματία ο άνθρωπος μπορεί να επιλύσει τα προβλήματα και να γκρεμίσει τα τείχη που υψώνονται μπροστά του.
