Η διαφορετικότητα (από τον μαθητή Γιάννη Κουβάρα)

 Πολλές φορές ο καθένας από εμάς θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο και καλύτερο από τους άλλους και βρίσκει τρόπους για να μειώσει την αξία των γύρω του, ώστε να φανεί αυτός πιο σπουδαίος. Έχει όμως νόημα αυτό; Έχετε ποτέ σκεφτεί πώς θα ήταν αν βρισκόσασταν εσείς στη θέση τους; Νομίζετε ότι το ζήτησαν και έγιναν διαφορετικοί; Όχι, κανένας δεν τους έδωσε το δικαίωμα της επιλογής, αλλά αναγκάστηκαν να συμβιβαστούν με τεράστιες δυσκολίες, που ούτε καν μπορούμε να φανταστούμε. Πιστεύεις πως εσύ θα το άντεχες αυτό ή θα λύγιζες από την πίεση, τις κριτικές και τα άσχημα βλέμματα; Εγώ θεωρώ πως δε θα επιβίωνες ούτε για μια στιγμή στη θέση αυτών των παιδιών. Για τον λόγο αυτό πριν ξανακοροϊδέψεις ένα άλλο άτομο, μπες για λίγο στη θέση του και μετά μίλα.

Η ανθρώπινη αξία (από τη μαθήτρια Μαριάννα Ισαακίδου)

    Η πραγματικότητα είναι πως τα παιδιά με ειδικές ανάγκες δεν έχουν διαφορετικές απαιτήσεις από εμάς. Ζητούν μόνο να τους φερόμαστε με σεβασμό και να τα αποδεχόμαστε γι΄ αυτό που είναι. Όπως εμείς, έτσι κι εκείνα  έχουν όνειρα, φιλοδοξίες και δυνατότητες. Δεν είναι διαφορετικά επειδή αξίζουν λιγότερο, αλλά επειδή η ζωή τα έφερε αντιμέτωπα με συνθήκες που για εμάς μπορεί να είναι άγνωστες. Αντί να τα αποθαρρύνουμε, ας αναλογιστούμε πόσα μπορούμε να μάθουμε από τη δύναμη και την αποφασιστικότητά τους.

    Η συμπεριφορά σας, ωστόσο, δεν πληγώνει μόνο εκείνα τα παιδιά. Αντανακλά και την έλλειψη αυτοσεβασμού, καθώς δείχνει την ανικανότητα να αναγνωρίσετε την ανθρώπινη αξία. Η αποδοχή του διαφορετικού δεν είναι μόνο δείγμα ανθρωπιάς, αλλά και απαραίτητη προϋπόθεση για τη δημιουργία μιας κοινωνίας. Ίσως να μην αλλάξουμε τον κόσμο μονομιάς, όμως μπορούμε να ξεκινήσουμε κάνοντας τον μικρόκοσμο πιο φωτεινό, πιο ανθρώπινο, πιο δίκαιο. Ας σταθούμε δίπλα στα παιδιά αυτά, όχι με οίκτο αλλά με πραγματικό σεβασμό και ενδιαφέρον. Ας γίνουμε το παράδειγμα που θα μπορούσε να εμπνεύσει και άλλους συνανθρώπους μας, γιατί η πραγματική ανθρωπιά ξεκινά με μικρές πράξεις αγάπης!

Το κλειδί της επιτυχίας (από την Ευγενία Γεωργούλα)

 Θα σου πρότεινα να μην τα παρατήσεις, να προσπαθήσεις να βρεις κίνητρα και να σκεφτείς ποιος είναι ο στόχος σου στη ζωή. Η αποτυχία είναι μέρος της διαδικασίας της μάθησης και η επιμονή είναι το κλειδί για την πρόοδο. Αν καταφέρεις να δεις το σχολείο ως ευκαιρία για ανάπτυξη και όχι ως βάρος, μπορεί να ανακαλύψεις πως η επιτυχία βρίσκεται στην υπομονή και στη συνεχιζόμενη προσπάθεια. Πίστεψε στον εαυτό σου. Οι κακές επιδόσεις στο σχολείο δεν ορίζουν την αξία μας, αλλά μπορεί να αποτελούν ένα σημάδι ότι κάτι χρειάζεται να αλλάξεις. Το σχολείο δεν είναι μόνο για τους βαθμούς, αλλά για να ανακαλύψεις τα ενδιαφέροντά σου και να χτίσεις δεξιότητες που θα σου φανούν αργότερα χρήσιμες στη ζωή σου.

Σαν ποταμάκι (από τη μαθήτρια Κατερίνα Τσινοπούλου)

 Το ξέρω πως είναι δύσκολο. Κάνε υπομονή. Ζήτα βοήθεια από κάποιον, ώστε να βρεις το νόημα, να αποκτήσεις πίσω τη ζωή σου, να την ελέγχεις. Είναι κουραστικό. Για την ακρίβεια είναι εξουθενωτικό, ιδιαίτερα όταν έχεις ήδη τα δικά σου προβλήματα. Όμως είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσεις πως η ζωή συνεχίζεται. Σαν ποταμάκι. Αν σταματήσεις να κολυμπάς, θα πνιγείς στον χείμαρρο. Αλλά, όπως κάθε βροχή, θα περάσει και θα εμφανιστεί μια μικροσκοπική ηλιαχτίδα η οποία θα γίνει ένας λαμπρός ήλιος. Βρες τη θέληση και την εσωτερική δύναμη του εαυτού σου!

Χαϊκού 2024 (γ2 Γυμνασίου)

 Όλγα Μαυρομματάκη

Φύλλα που πέφτουν

ο άνεμος χορεύει

τέλος του κύκλου

Ελένη Πασσά

Μπαλόνια παντού

ο ουρανός γεμίζει

τα παιδιά γελούν

Ναταλία Ειρηνάκη

Αν δεν αντέξεις 

το βίωμα

ζεις στην αφάνεια

Κατερίνα Κνίφη

Η νύχτα πέφτει 

το φεγγάρι ας έρθει

σαν μαύρο πέπλο

Ρουμπίνη Καμηλιώτη

Γκρίζος ουρανός

τα δεντρόφυλλα ξερά

στο χώμα πέφτουν

Κατερίνα Τσινοπούλου

Κάνε ησυχία

την πολύτιμη καρδιά

μη μου τρομάξεις

Σοφία Νικίδη

Η γη μας

στην επιφάνεια υγρή

μα στον πυρήνα καίει