Στο μάθημα της Λογοτεχνίας, οι μαθητές της Α΄ Γυμνασίου παρακολούθησαν την ταινία «Jojo Rabbit», στην οποία ένας δεκάχρονος φανατικός ναζί, με φανταστικό φίλο τον Αδόλφο Χίτλερ, ανακαλύπτει πως η μητέρα του έχει κρύψει στο σπίτι μια μικρή Εβραία, γεγονός που ανατρέπει την κοσμοθεωρία του.
Οι μαθητές κλήθηκαν να επιλέξουν τον αγαπημένο τους
χαρακτήρα από την ταινία και να γράψουν μια σελίδα από το ημερολόγιό του. Ακολουθούν τέσσερα επιλεγμένα κείμενα των μαθητών:
Μαρία Καγιούλη – Τζότζο:
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
σήμερα ήταν η πρώτη μου μέρα στην ομάδα Jungvolk και δεν ήταν και η καλύτερη. Στην αρχή δεν ήθελα να πάω, όμως με έπεισε ο «φίλος» μου ο Χίτλερ. Όταν πήγα, άρχισαν να μας συστήνονται και να μας λένε πώς δουλεύει το ένα και το άλλο... Εγώ όμως τα ήξερα από πριν. Εκεί γνώρισα ένα αγόρι που μετά γίναμε φίλοι, τον Γιόρκι. Μετά από λίγο μας ρώτησαν αν κάποιος μπορεί να σκοτώσει. Όλοι φώναζαν «εγώ, εγώ» και στο τέλος διάλεξαν εμένα και μου είπαν: «Αν μπορείς, πάρε αυτό το κουνέλι και πνίξ’ το». Εγώ δίσταζα και στο τέλος άρπαξαν το κουνέλι και το έπνιξαν. Από τότε όλοι με φωνάζουν «Jojo Rabbit». Μετά συζήτησα με τον Χίτλερ, πείσμωσα και πήγα πίσω όσο κάνανε μάθημα χειροβομβίδας, άρπαξα μία, αλλά έσκασε πάνω μου. Γύρισα σπίτι, πήγα στον γιατρό και από τότε δεν ξαναπήγα στους Jungvolk. Αυτή ήταν η μέρα μου. Αντίο αγαπημένο μου ημερολόγιο!
Αναστασία Καραθανάση – Έλσα:
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Είμαι δύο εβδομάδες κρυμμένη μέσα στους τοίχους της κυρίας Ρόζι. Ανησυχώ για τους δικούς μου, για τον αδερφό μου, για τη μητέρα μου. Πριν δύο μέρες γνώρισα τον Τζότζο, τον μόνο γιο της οικογένειας. Προσπαθεί να δείξει ότι είναι σκληρός και ότι δεν φοβάται τίποτα, ακόμη και τον θάνατο. Μίλησα μαζί του, γνωριστήκαμε και κατάλαβα ότι δεν είναι ούτε πρόκειται να γίνει Ναζί και έχει φόβους όπως κάθε άνθρωπος, Εβραίος ή Ναζί. Ο Τζότζο όλη την ώρα μου διαβάζει γράμματα από τον Νέιθαν, αλλά το ξέρω ότι δεν τα έγραψε εκείνος. Έτσι κι αλλιώς, ο Νέιθαν δε ζει πια. Ο Τζότζο λέει ότι με νιώθει σαν αδερφή του, αλλά ξέρω γιατί στα γράμματα που γράφει ως Νέιθαν λέει ότι θέλει να χωρίσουμε. Το ήξερα από την αρχή ότι ο Τζότζο με αγαπάει. Εύχομαι ο πόλεμος να τελειώσει κάποια στιγμή και να μη ζούμε στην εχθρικότητα, γιατί είμαστε όλοι άνθρωποι με διαφορετικά πιστεύω, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας σταματά από το να αγαπάμε.
Γιώργος Διακομιχάλης – η μαμά του Τζότζο:
Σήμερα τελείωσε μια ακόμα μέρα γεμάτη πόλεμο, τραυματισμούς, θανάτους και ρουτίνα. Ο Τζότζο έχει πάει για ύπνο, εγώ μοίρασα τα καθιερωμένα φυλλάδια για την αντίσταση και σε λίγο θα πλύνω τα πιάτα του δείπνου. Δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα μπορώ να κρύβομαι και από το παιδί μου και από τον γερμανικό στρατό. Επίσης, δεν ξέρω πόσο ακόμα θα μπορώ να κρύβω στο σπίτι μου την Έλσα, γιατί άμα τη βρει ο μικρός... δεν ξέρω τι θα γίνει. Φοβάμαι, κι ας φαίνεται πως είμαι ατρόμητη. Φοβάμαι πως, αν το καταλάβει, δε θα με συγχωρέσει ποτέ.
Μόλις τελειώσω με το γράψιμο, θα πάω να δω τι κάνει η μικρή. Μπορώ να πω πως μοιάζει αρκετά με την Ίνγκε. Μου θυμίζει την αξιολάτρευτη κορούλα μου. Αχ! Πόσο μου λείπουν οι αγκαλιές της, τα γεμάτα αγάπη φιλιά της, τα παιχνίδια που παίζαμε, οι καβγάδες και με τον Τζότζο αλλά και με εμένα. Και τι δε θα έδινα για να την έχω πίσω, να τη σφίξω μέσα στα χέρια μου και να μην την αφήσω ποτέ ξανά. Αυτά λέω και η ώρα περνάει σαν νερό.
Αύριο θα ξημερώσει μια νέα μέρα. Θα κάνω τα πάντα για να σταματήσει αυτό το μαρτύριο του πολέμου. Δεν αντέχω άλλο να σκοτώνονται άνδρες, γυναίκες και παιδιά για χάρη ενός κτήνους. Δεν αντέχω άλλο να ακούω τα χαζά επιχειρήματά του και να παίρνει με το μέρος του αθώους ανθρώπους.
Τέλος πάντων, έχει περάσει η ώρα. Τα λέμε αύριο ημερολόγιο.
Καληνύχτα.
Άγγελος Κουγιουμτζόγλου – ο φανταστικός Χίτλερ:
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
εγώ θα έπρεπε να είμαι ο πραγματικός Χίτλερ, γιατί παρόλο που με δημιούργησε ο Τζότζο στη φαντασία του, εγώ του δίνω συνέχεια συμβουλές για να τον βοηθήσω. Εγώ τουλάχιστον έκανα ένα παιδί φανατικό ναζί. Αλλά έχω πολλή δουλειά ακόμα με αυτό το παιδί. Τώρα προσπαθώ να τον κάνω να διώξει μια Εβραία από το σπίτι του – πού ακούστηκε αυτό, να έχει τον ίδιο του τον εχθρό μέσα στο σπίτι! Πρέπει να προσπαθήσουμε να την προσεγγίσουμε αλλιώς, γιατί το μόνο που καταφέραμε ήταν να ξοδέψουμε όλα τα μαχαίρια της κουζίνας και τίποτα άλλο! Το πρόβλημα είναι ότι γίνεται φίλος με την Εβραία και δεν με ακούει και τόσο πια. Έχει αρχίσει να μην με ακούει καθόλου και αμφιβάλλω αν είναι πια ναζί. Πρέπει να κάνω κάτι για να τον ταρακουνήσω, μπας και σώσουμε την κατάσταση!