Έλεγες πάντα πως τα παιδιά
δεν αντέχουν την αλήθεια.
Πρέπει να μαθαίνουν
με χρώματα,
με παραμύθια,
με ήλιους που δεν βασιλεύουν ποτέ.
Μα εγώ, πατέρα,
έμαθα αλλιώς.
Έμαθα πως το σκοτάδι
έρχεται χωρίς προειδοποίηση
και πως οι λύκοι δεν κρύβονται στα δάση
αλλά στις πόλεις, στα πρόσωπα.
Μη με φοβάσαι,
εγώ θέλω να ξέρω.
Πες μου για τον φόβο σου,
για τα λάθη σου,
για τις νύχτες που δεν κοιμήθηκες.
Δεν θέλω μάσκες και ψεύτικες ελπίδες,
θέλω να ξέρω την αλήθεια.
Μη μου κρύβεις άλλο τον κόσμο,
είμαι εδώ.
Κι αν τραγουδάς τους νεκρούς μας,
θα τραγουδώ μαζί σου.
